Als jong kind was ik al geïnteresseerd in de aard van de werkelijkheid en in het wezenlijke. s Avonds voor het slapen gaan, bad ik tot God. Het gaf mij veiligheid en ik voelde me verbonden met iets groters: een stille aanwezigheid.

Als ik mijn ogen sloot en de aandacht naar binnen bracht, ervaarde ik Stilte. Het was liefdevol, sereen en allesomvattend. Iets in mij zei dat ik daar altijd op kon vertrouwen, dat het goed was. Ik groeide op in een fijn dorp in Friesland en ging naar een christelijke school. Ik was geïnteresseerd in religie, maar ik begreep niet hoe godsdiensten overal ter wereld over hun eigen waarheid spraken alsof het de ulieme waarheid was. Iets in mij zei, dat die waarheid die deze mensen meenden te bezitten, niet de diepste waarheid was naar waar ik naar zocht.

Toen ik ouder werd, liet ik mijn vraagtekens rusten. Andere dingen kregen mijn aandacht: vriendinnen en vrienden, lezen, sporten, school, uitgaan, reizen, de wereld ontdekken, verliefd worden, studeren, een baan zoeken en alles wat hoort bij het leven van een tieners en jongvolwassene. Maar het zoeken bleef in de onderstroom aanwezig.

Je las net de eerste alinea van mijn boek Stilte Z I J N. Dit boek beschrijft het proces van wakker worden en thuiskomen in  jezelf. Deze zoektocht is voor veel mensen nu heel actueel. We leven in een intense tijd, waar de controle en maakbaarheid van het leven voor onze ogen verdampt. Veel mensen ervaren leegte en onrust. Het is ook een tijd van transformatie. Een verlangen naar een leven dat echter is, authentieker, waarachtiger en minder gericht op groei.

Als je dit herkent en je leest nog steeds dit artikel,  dan deel ik graag het verhaal van Gangaji met je. Gangaji zocht haar halve leven  naar rust en vrede. In de wereld van de spiritualiteit en workshops op het gebied van zelfontwikkeling kun je daar heel veel energie in kwijt. Voor mijn coachings- en yogapraktijk heb ik ook talloze opleidingen gevolgd. Totdat dat allemaal stil viel. Ik zag dat al dat zoeken, juist de werkelijke vrijheid in de weg staat. Dat het gaat om het zoeken opgeven, en daarmee ook al je ideeen en identificaties. Een diepe overgave aan het leven en aan kwetsbaarheid.

Daarmee ontstaat een geheel nieuw leven: levendig, mysterieus, onbekend, puur en zonder verleden of toekomst. Je gaat niet meer mee in het denken of het sleutelen aan een zelfbeeld: iets wat je niet wezenlijk bent.

Gangaji (Toni Roberson) beschrijft het heel treffend met het verhaal over de Diamant in jezelf. Overal zocht zij naar rust en vrede. Uiteindelijk kwam ze terecht bij Sri Poonja haar leermeester in India. Hij opende bij haar de deuren van zelfherkenning en vertelde haar het volgende verhaal:

“Er was eens een diamantdief die alleen de schitterendste edelstenen wilde stelen. Hij hing altijd in de diamantbuurt rond om te kijken wie er edelstenen kocht, zodat hij dan later hun zakken kon rollen. Op een dag zag hij dat een bekende diamanthandelaar de steen kocht waar hij zijn hele leven lang op had gewacht. Het was een prachtige, smetteloze, loepzuivere diamant. Hij was zeer enthousiast en volgde de handelaar toen die in de trein stapte, en ging in dezelfde coupe zitten.

Hij reisde wel drie dagen lang achter hem aan en probeerde ondertussen de zakken van de handelaar te rollen en de diamant te bemachtigen. Toen het einde van de reis in zicht kwam en hij de edelsteen nog steeds niet te pakken had, raakte hij zeer gefrustreerd. Hij was een door de wol geverfde dief en hoewel hij al zijn technieken en vaardigheden had ingezet, was hij niet in staat gebleken deze zeldzame en kostbare edelsteen te stelen.

Toen de diamanthandelaar de trein verliet, liep de zakkenroller wederom achter hem aan. Uiteindelijk hield hij het niet meer uit en hij vroeg aan de handelaar: “Meneer ik ben een beroemde diamantdief. Ik zag u die prachtige diamant kopen, dus ik ben u achternagegaan de trein in. Ik heb alle trucs die ik in de loop der jaren geperfectioneerd heb toegepast, maar kon de edelsteen niet vinden. Ik wil weten wat uw geheim is. Vertel het me alstublieft hoe u die diamant voor me verborgen hebt gehouden.”

De diamanthandelaar antwoordde: ‘Tja, ik zag dat u me in de diamantwijk in de gaten hield en vermoedde dat de beroemde zakkenroller was. Dus heb ik de diamant verstopt op een plek waar u hoogstwaarschijnlijk niet zou zoeken: in uw eigen zak!” En hij stak zijn hand in de zak van de dief en haalde de diamant tevoorschijn.

Het hart is de kern van je wezen. Zie simpelweg de stralende weelde van je ware aard en aanvaard deze weelde, dan zul je heel vanzelfsprekend die weelde delen. Uit: De diamant in jezelf – Gangaji (2021).

De mooiste reis die je kunt maken is de reis naar binnen