Er kan een moment komen dat je gaat zien dat alles wat je over de ander denkt, over jouzelf gaat. 

Als dat gezien is, ontstaat er een mogelijkheid om je afweer en bescherming te laten vallen. Alles wat je denkt over die ander, gaat over jezelf. Alles wat je verlangt van die ander, gaat over jezelf. Alles wat je veroordeelt van die ander, gaat over jezelf. Alles wat je afweert van die ander, gaat over jezelf. Alles wat je liefhebt van die ander, gaat over jezelf. 

Als je wakker wordt en je hart opent, dan kun je steeds meer je eigen kwetsbaarheid dragen en de kwetsbaarheid van de ander zien. We zijn ten diepste heel kwetsbaar. 

Als het ego steeds meer aan kracht verliest,  ontstaat er een ontspanning en natuurlijkheid in het contact met anderen. 

Conflicten eindigen daar waar je kunt luisteren naar die ander vanuit die Stilte die zich niet hoeft te verdedigen. Vanuit diepe acceptatie en liefde. Een plek voorbij ‘Ik heb gelijk en jij hebt ongelijk’. Een plaats waar je het leven en dat wat zich uitdrukt via de ander volledig eert, hoe absurd, anders of vreemd het je ook voorkomt. 

Je kunt je relaties zo zien als materiaal voor zelfonderzoek om jezelf en de ander nog beter te leren kennen. Want alles wil zichzelf kennen. 

Vragen voor zelfonderzoek:

– In welke relatie ervaar jij het meeste verkramping?

– In welke relatie ervaar jij de meeste liefde en onvoorwaardelijkheid? 

– Wat is het verschil tussen deze relaties en welk verhaal gaat ermee gepaard?  

– Wat leer je ervan? Hoe helpt het je te groeien en meer zicht te krijgen op aannames, en te oefenen met liefde, vergeving en compassie?